O książce: 1977 / Przedmowa do wydania II: W literaturze dotyczącej minionej wojny dużo mówi się o piechurach, artylerzystach, załogach czołgów , piloci, marynarze, partyzanci. Ale jak dotąd prawie nic nie powiedziano o takim zawodzie wojskowym, jak tłumacz wojskowy. A dla tych czytelników, którzy o ich twórczości wiedzą jedynie ze słyszenia, prawdziwym odkryciem jest niewielka książeczka S. M. Wiernikowa „Notatki tłumacza wojskowego”. Opowiada o trudnej i różnorodnej pracy tłumacza – osoby, która tak naprawdę jako pierwsza zetknęła się ze schwytanym wrogiem i rozmawiała z nim w jego ojczystym języku. Czytelnikowi zostaje przedstawiona cała galeria typów żołnierzy niemieckich, a następnie Niemców „cywilnych” pokonanych Niemiec. I to stanowi ludzki, psychologiczny materiał książki, która budzi niewątpliwe zainteresowanie „Notatki tłumacza wojskowego”, wydanego przez Wydawnictwo Perm Book w 1964 roku. Wydanie piętnastotysięczne szybko się wyprzedało. Środowisko literackie i czytelnicy pozytywnie ocenili tę książkę. W 1965 roku w majowych numerach czasopism „Nowy Świat” i „Ural” ukazały się krótkie recenzje „Notatek”, w których wyrażono satysfakcję, że autorowi z pewną spontanicznością i liryzmem udało się opowiedzieć o codzienności tłumacza wojskowego na froncie I żeby powiedzieć S.M. Wiernikow ma coś do powiedzenia swoim czytelnikom: od grudnia 1943 r. do końca wojny był tłumaczem wojskowym w sztabie dywizji strzeleckiej. Po wojnie pracował na tym samym stanowisku jako tłumacz w jednym z biur sowieckiego komendanta wojskowego w Niemczech. Za zasługi wojskowe podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej S. M. Wiernikow został odznaczony trzema Orderami Czerwonej Gwiazdy i dziewięcioma medalami. Obecnie nadal służy w jednej z jednostek Uralskiego Okręgu Wojskowego, jest członkiem Związku Dziennikarzy ZSRR. To drugie wydanie „Notatek tłumacza wojskowego” zostało nieco zmienione i rozszerzone przez autora do wydania III: Autor proponowanej książki, podpułkownik rezerwy S. M. Wiernikow, w czasie Wojny Ojczyźnianej był tłumaczem na froncie, następnie służył w Radzieckiej Administracji Wojskowej w Niemczech. Teraz [1977] mieszka w Sierowie. Wspomnienia przebytej ścieżki bojowej stały się podstawą książki skierowanej do szerokiego grona czytelników..